تأیید ارتباط SLC12A2 با اختلال شنوایی اتوزومال غالب غیر سندرمی

اختلال شنوایی مادرزادی (HI) از نظر ژنتیکی هتروژن است و این امر تشخیص ژنتیکی آن را چالش برانگیز می کند. بررسی ژن‌ها و انواع جدید HI درک ما از مکانیسم‌های مولکولی آن را افزایش داده و در نتیجه امکان شناسایی علت ژنتیکی HI را افزایش می‌دهد. محققان در این مقاله ابتدا توالی یابی و تجزیه و تحلیل اگزوم را بر روی نمونه های DNA از اعضای دو خانواده بزرگ از غنا و پاکستان که دچار اختلال شنوایی مادرزادی بودند، انجام داده و HI غیر سندرمی اتوزومال غالب (AD) را از بین سایر موارد جدا کردند. در ادامه به مدل‌سازی و ارزیابی اثر انواع بیماری‌­زای احتمالی بر ساختار و عملکرد پروتئین پرداختند و دو نوع بیماری­‌زای احتمالی را در ژنی موسوم به SLC12A2 شامل c.2935G>A:p.(E979K) و c.2939A>T:p.(E980V) شناسایی کردند. SLC12A2 عضوی ازخانواده ژنی SLC12 مباشد و پروتئین SLC12A2 که یک ناقل یونی است را رمزگذاری می کند. SLC12A2، به عنوان انتقال دهنده Na-K-Cl عمل کرده و مسئول انتقال کلرید در سلول ها است و از ارتباط سلول به سلول پشتیبانی می کند .این پروتئین برای هموستاز اندولنف با بازیافت  از پری لنف به استریا واسکولاریس در حلزون پستانداران مهم است و اخیراً گزارش شده است که جهش در SLC12A2 در HI سندرمیک و غیر سندرمی دخیل است.  هر دو گونه سندرمیک و غیر سندرمی  HI  جهش در اگزون 21 ژن SLC12A2 را نشان می دهند. اگزون 21 حدود 17 اسیدآمینه را در دم سیتوپلاسمی پروتئین SLC12A2 را کد می کند و توالی آن بین گونه ها مختلف بسیار محافظت شده بوده و ترجیحاً در بافت حلزونی گوش بیان می شود. مروری بر مطالعات قبلی و داده‌های فعلی نشان داد که از ده خانواده با HI نوع اتوزمال غالب غیر سندرمی یا سندرمی، هشت خانواده (%80) دارای واریانتی از تغییرات در ناحیه 17 اسید آمینه کد شده توسط اگزون 21 (یعنی 48 جفت بازدر ژن SLC12A2) بودند که نشان می‌دهد دامنه سیتوپلاسمی تغییر یافته پروتئین SLC12A2 اثر مخربی برفعالیت گوش داخلی دارد. این مطالعه نشان داد که استفاده از توالی یابی اگزوم برای بررسی HI در طیف گسترده ای از جمعیت ها که اختلال شنوایی مادرزادی در آن ها شایع است، بواسطه بهبود درک ما از پاتوبیولوژی شنوایی، چشم انداز های جدیدی را در مدیریت  درمان و پیشگیری از افزایش موارد HI در جمعیت ها  پیش روی ما قرار می دهد.